Kaynak için koruyucu gazlar

Kaynak için koruyucu gazlarKaynak sırasında koruyucu gazların temel amacı, kaynak havuzunu atmosferik havanın zararlı dış etkilerinden korumak için koruyucu bir kabukla çevrelemektir. Koruyucu kaynak gazları aktif, inert veya aktif ve inert (inert ile inert) gazların bir karışımıdır.

İnert gazlar metallerle reaksiyona girmezler ve metallerde çözünmezler. Aktif metalleri (titanyum, alüminyum vb.) İnert gazlarda kaynak yaparken helyum, argon, argon-jel karışımları, nitrojen (bakır kaynağı için) kullanılır. Krom-nikel çeliklerin kaynağında inert gazların kullanılması, yüksek kaliteli bir kaynak elde edilmesini sağlar.

Argon - renksiz, toksik olmayan, patlamaya dayanıklı gaz, kokusuz ve tatsız. Argon havadan bir buçuk kat daha ağırdır, bu nedenle işçilerin boğulma riskinden kaçınmak için bu gazla kaynak yapılması havalandırılan bir alanda yapılmalıdır.

Saflık açısından (safsızlık olmaması), argon en yüksek sınıftan üretilir, birinci ve ikinci, 15 MPa basınç altında kırk litre hacimli silindirlerde gaz veya sıvı halde taşınır.Silindirler, yeşil çizgili gri renkte olmalı ve yeşil bir etikete sahip olmalıdır. Argon tüketimi elektrotun çapına bağlıdır ve saatte 100 … 500 litre aralığındadır.

Kimyasal olarak saf haliyle helyum, yüksek maliyeti nedeniyle nadiren kullanılır. Çoğunlukla argona bir katkı maddesi olarak kullanılır ve büyük bir penetrasyon derinliği sağlamak için kimyasal olarak saf veya aktif metallerin, alüminyum veya magnezyum alaşımlarının kaynağında kullanılır. Helyum havadan hafiftir, kokusuzdur, renksizdir, tatsızdır, toksik değildir.

Helyum üç tipte (A, B, C) üretilir, nakliyesi beyaz harflerle kahverengi şişelerde yapılır. Helyum tüketimi saatte 200 ... 900 litredir; kolayca buharlaştığı için metalürjik kaynak işleminin iyi bir şekilde korunmasını sağlamak için gaz tüketimi arttırılmalıdır.

Kaynak için koruyucu gazlar

Azot, bakırın kaynaklanması, kesilmesi ve lamine edilmesi sırasında inerttir, çelik kaynağı için zararlıdır. Azot dört sınıfta üretilir: üstün, birinci, ikinci ve üçüncü. Gaz ayrıca renksiz, kokusuz, tatsız, toksik ve patlayıcı değildir. Silindirlerde gaz halinde taşınır.

Aktif gazlardan en çok kullanılanı karbondioksit ve argon ile karışımı... Karbondioksit ekşi kokulu, toksik olmayan, renksiz ve havadan ağırdır. Endüstriyel saflığı, su buharının (ekstra ve birinci sınıf) varlığına bağlıdır. Sarı yazı ile siyah boya ile boyanmış silindirlerde sıvı halde taşınmaktadır. Kullanmadan önce, su buharını çıkarmak için şişeler açık valf ile yerleştirilir.

Kaynak havuzunda karbondioksit oksijen ve karbon monoksite ayrışır. Oksijen erimiş metali okside eder ve kaynakta gözenekliliğe yol açar.Bu olumsuz olguyu azaltmak için, deoksidan görevi gören yüksek manganez ve silikon içeriğine sahip elektrotlar kullanılır.

Gaz karışımları genellikle kimyasal olarak saf gazlardan daha yüksek teknolojik parametrelere sahiptir. V kaynak işleri üretimi en büyük uygulama, karbondioksit ile oksijen, helyum ile argon, argon ile karbon dioksit karışımları için bulunmuştur. İlk karışım, ince sıvı metal damlacıklarının transferine izin verir, yüksek kaliteli bir dikiş oluşturur ve sıçrama kayıplarını azaltır.

Helyum ve argon karışımı, alüminyum kaynağında verimliliği artırır, penetrasyon derinliğini artırır ve kaynak kalitesini iyileştirir. Karbon dioksit ve argon karışımı (sırasıyla %12 ve %88) elektrik arkını stabilize eder, elektrot metalinin sıçramasını ve yüzey gerilimini azaltarak kaynak yapısını iyileştirir.

Kaynakta koruyucu gazların kullanılması, birleştirmelerin kalitesini artırır, çok çeşitli kaynak modlarının değiştirilmesine izin verir ve kaynak yapılacak metallerin çeşitliliğini artırır.

Okumanızı tavsiye ederiz:

Elektrik akımı neden tehlikelidir?